Bridgerubriek 13 februari 2021

Ik volg het voorbeeld van Saskia en Serge in “het zijn de kleine dingen die het doen”. Niet het klein beetje zon waar je op wacht, of die uitgestoken hand die je niet verwacht. Nee, het zijn kleine momenten tijdens het af en tegenspel die je laten glimlachen waardoor je er weer een weekje tegen kunt.

Zeker na een eindeloze reeks debacles kun je je met één geslaagde actie weer trots op de borst slaan. Kijk eens, ik kan het nog. Vergeten zijn al die verkeerde biedbeslissing, stomme speelwijzen en mislukte snits. Met 6 geredoubleerd gemaakt, ben je even het middelpunt van de aandacht aan de denkbeeldige bar, maar je koopt er niks voor. Het gaat om de schoonheid van het spel.

Paren heb ik al tijden niet meer gespeeld. Maar nu Stepbridge met een klik te bereiken is en de mini toernooien een uurtje ontspanning brengen, moet ik weer op de kleintjes letten. Bij het volgende spel lukte dat aardig:

O/NZ
V 7 4 3
B
H B 7 6 2
H 9 5
B 6 2
5
A 10 2 V 9 8 7 4 3
A V 9 8 4 10 3
3 2 B 8 7 6
A H 10 9 8
H 6 5
5
A V 10 4
 

Na de pas van oost open ik 1♠ om na 2 van west, 3 van mijn partner met 4SA de koe bij de horens te vatten. Nul azen is een teleurstelling en met gierende banden stoppen we af in 5♠.

West begint voorzichtig met klaveren en ik arresteer ♣B van oost. Drie rondjes troef volgen en ik zie een leuk eindspel. Na het troeftrekken speel ik de klaveren af en gooi op het vierde rondje een harten uit de dummy. West heeft twee ruiten afgegooid.

Daarna volgt een ruiten en west kijkt beteuterd naar de dummy en vliegt erin met A. Op hetzelfde moment ontdekt hij dat hij is ingegooid. Ruiten na is voor de boer en op de vrije H verdwijnt een tweede harten en ik kan nog een harten aftroeven in noord.

In de praktijk speelt hij harten na en ik laat de slag lopen naar mijn hand. Zoals verwacht zit A links en maak ik de slag met de heer. Ik troef een harten in de dummy en 10 parkeer ik op de hoge H.

Twaalf slagen scoren lekker, maar ik vraag me af wat de uitkomst zou zijn als west de eerste ruiten duikt. Ik maak dan met B de slag. Een volgende ruiten moet west nemen en is op dezelfde manier ingegooid. Ruiten maakt die heer vrij en harten de andere.

Als west een ruiten en een harten afgooit op de klaveren volgt ook ruiten naar boven. B maakt de slag en een kleine ruiten, 10 in oost, wordt getroefd. Nu volgt een kleine harten voor de tien van west, die weer is ingegooid. Neemt oost over en speelt weer harten dan ploft A eruit en is H de twaalfde slag.

Ik moet bekennen dat ik niet alle varianten zag na de vierde klaveren, maar het eindspel, en de score, maken me blij en ik heb sympathie voor de leiders die getrakteerd worden op twee azen door west in de eerste twee slagen.

Het tweede spel is van de clubavond. Ik speel met Matthieu en Oscar geeft commentaar.

Z/-
A 9 8 7
V 9 6
A B 10 6 3
V
H 5 4
V 6 2
A H 10 B 8 4 3
H 5 2 9 8
B 7 5 4 A 10 6 3
B 10 3
7 5 2
V 7 4
H 9 8 2
 

Matthieu opent de westhand met 1♣ en noord doubleert. Ik heb geen trek om mijn hartenkleur te bieden en met het idee later nog in te stappen pas ik een rondje.

Zuid kiest zijn beste kleur (1) en noord steunt met 2. Ik meld me met een doublet en houd zo de klaveren in beeld. Verhoeven biedt ook een driekaart (2) en noord die nog steeds overtuigd is van de enorme fit biedt nog een keer ruiten.

Iedereen houdt eindelijk op met bieden en tegen 3 begint west met A en switcht goed naar schoppen. De leider duikt in de dummy en ik scoor met ♠V de slag. We hebben vier slagen. Twee hoge harten, ♠V en ♣A en er moet nog eentje bij. Dat lukt als partner twee plaatjes in schoppen heeft.

De leider gooit echter ♠B onder mijn vrouw en ik vermoed daardoor dat hij ook de tien heeft. Het schoppenvervolg brengt dan niet de gehoopte vijfde slag. Als we geen extra slag in schoppen kunnen maken, moet het uit de troefkleur komen.

Als we de leider uit zijn hand kunnen houden, kan hij de troefsnit over partner niet nemen. Ik cash daarom ♣A en speel harten. Oscar gilt harten harten. V in de dummy maakt de slag en als zuid verzuimt te troeven lukt het plannetje.

Enigszins tot mijn verbazing moet zuid nog bekennen op de derde harten en is daardoor niet in staat om zijn hand te bereiken nu west H heeft. Aan slag met troefheer moet west wel klaveren of ruiten spelen en komt zuid toch in zijn hand om in schoppen te snijden, maar dat is niet voor de verdediging haar vijf slagen heeft.

Oscar zou net als ikzelf goedkeurend knikken over het fraaie tegenspel. Het zijn de kleine dingen die het doen!